Długi czas prób, przygotowań… i oto Dziady w przedstawieniu uczniów klas VIIa i VIIb, którzy przygotowali część II dramatu A. Mickiewicza.
Sam poeta w zaduszkową noc 1821 roku uczestniczył w obrzędzie dziadów w Solecznikach (miasteczko na Litwie) i to zdarzenie stało się inspiracją do napisania Dziadów. Tamtejsze dziady odbywały się na cmentarzu, my zaprosiliśmy widzów do przycmentarnej kaplicy.
Pod przewodnictwem Guślarza, zgodnie z pradawnym pogańskim zwyczajem, ale w imię Boga, przywołano dusze potrzebujące pomocy. Ciemno wszędzie, głucho wszędzie/ co to będzie, co to będzie? – motyw przewodni wygłaszany przez chór wieśniaków stworzył atmosferę pełną grozy, ale też sprzyjającą rozmyślaniom o tym, co jest w życiu dobre, moralne, a co zasługuje na karę. Spotkaniu z duchami, jak nakazywał zwyczaj, towarzyszyły: jadło, napoje oraz modlitwa i palenie ziół.
Dziękujemy gościom, którzy zaszczycili nas swoją obecnością - Dyrekcji, Nauczycielom, Rodzicom oraz Uczniom.
Opracowanie: Aleksandra Bodenszac-Grunwald
